De Europese regelgeving met betrekking tot het veilig ontwerpen, produceren en etiketteren van producten voorziet sinds 2021 in sommige omstandigheden in een bijkomende aansprakelijkheid voor logistieke dienstverleners die optreden voor buitenlandse e-commerceplatforms.

In de eerste plaats is de fabrikant verantwoordelijk voor het in de handel brengen van een veilig product dat aan de uitgebreide Europese regels voldoet. Als een product buiten de Europese Unie is gefabriceerd, dan is de importeur degene die verantwoordelijk is voor de productveiligheid en -compliance. Omdat de Europese Commissie had vastgesteld dat internationale online platforms, waar Europese consumenten en bedrijven rechtstreeks aankopen, geen importeur aanwezen die moest instaan voor de veiligheid en compliance van het product, werd een nieuwe marktdeelnemer ingevoerd. De zogenaamde fulfilmentdienstverlener, kan nu naast de fabrikant, diens gemachtigde, de importeur en de distributeur, verantwoordelijk en aansprakelijk worden gesteld voor de naleving van de productveiligheidsvoorschriften voor bepaalde productcategorieën. Een fulfilmentdienstverlener is een logistiek dienstverlener die met betrekking tot de geïmporteerde producten twee van de volgende vier activiteiten uitvoert: opslag, verpakking, adressering, verzending. Dit zijn activiteiten die vaak door logistiek dienstverleners (expediteurs, opslagbedrijven, fulfilment centers) worden verricht. Post-, pakket en andere vrachtvervoersdiensten worden hiervan uitgesloten.

Met deze nieuwe rol kan de logistieke dienstverlener er dus nieuwe verantwoordelijkheden bijkrijgen. Hij moet onder meer technische informatie over een product voorhanden houden en aan de autoriteiten kunnen ter hand stellen en desnoods ook terugroepacties uitvoeren. De fulfilmentdienstverlener moet ook zijn naam op het product aanbrengen.

Een bijkomend probleem is dat de logistiek dienstverlener niet in alle gevallen zal weten of de fabrikant een vestiging in de EU heeft en/of de producten door iemand rechtstreeks van een niet in de EU gevestigde leverancier (dus zonder importeur) worden gekocht.

In het kader van het risicomanagement is het dus aangeraden om in logistieke dienstverleningsovereenkomsten een bepaling op te nemen waarbij de opdrachtgever aanduidt wie als marktdeelnemer in de zin van de verordening zal optreden. Ook wijzigingen ten aanzien van de marktdeelnemer zouden aan de logistiek dienstverlener moeten worden meegedeeld.

VERORDENING (EU) 2019/1020 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 20 juni 2019 betreffende markttoezicht en conformiteit van producten.